Irkoetsk 1

Natuurlijk stond er weer iemand klaar op het station van Irkoetsk om ons op haar/zijn hoede te nemen. Natachja en Nicolaï, wat een beulen! Kregen eigenlijk 1,5 uur om spullen uit te pakken, douchen en ontbijt. Waarna stadsrondrit zou volgen. Toen ze in onze ogen keek kreeg ze meelij... 2,5 uur. Dank, dank, of eigenlijk spaciba!
Tjeempie, lekkerste douche ooit! Echt heerlijk na 6 dagen, begon af en toe te kriebelen op mijn hoofd en als ik daar dan ging krabbelen viel er wat uit mijn haar...
Heel Irkoetsk doorgetuft, niet zo'n grote stad, 600.000 inwoners. Is ook allemaal veel rommeliger dan Moskou. Ook nog veel oude houten huisjes die afgebladderd, scheef en verzakt troosteloos huis staan te wezen. Langs allerlei kloosters, kerken, standbeelden gebracht. Allemaal even mooi om te zien maar het interessants zijn de verhalen die er bij horen, vol vuur en emotie gebracht door Natachja. Qua schoonheid zal ze weinig potten breken maar laat ons het echte Irkoetsk daadwerkelijk beleven. Blijft de hele dag kletsen, wat ik het 1e half uurtje vermoeiend vond. Heel snel krijg je in de gaten dat je juist daardoor de dingen ziet en begrijpt die anders straal langs je heen waren gegaan. Het respect voor de doden en vooral voor de gevallenen in de diverse oorlogen is indrukwekkend.
Wat bij ons de meeste indruk maakte was de wisseling van de wacht bij de eeuwig brandende vlam. Groot monument voor gevallenen in de 2e Wereldoorlog (toen zijn bijna alle mannen uit Irkoetsk naar het front gestuurd, de helft kwam terug...). Een groepje van 6 middelbare scholieren, in uniform, houden daar de wacht, stokstijf. Is voor 10 min, in de zomer 15, kan hier -45 worden, en als er dan nog een beetje wind staat! Na die 10 min komt er van afstandje een nieuw groepje van 6 aangemarcheerd, gaat geen stap verkeerd hoor, en marcheren na de wacht officieel is overgedragen weer weg. Dit gaat de hele dag door, 7 dagen in de week. Het is 60 jaar geleden!!! En ze doen het nog... Dat is pas respect! 
''s Middags in een bar een biertje en what's appen, sms word hier wel verstuurd maar verdwijnt in de de wolken... We zitten nog al een eindje weg hier, blijft Siberië...
Later een knap restaurant opgezocht en lekker vlees met goede wijn besteld. Na 4 dagen treinen zijn er wel grenzen.....